Merhabalar...
Ben hemşireyim ve çölyaklı birinin eşiyim.. Bunu özellikle belirttim çünkü; bizim hikayemizde çölyak eşim için sorun teşkil edecek bir durum demekti. O bunun benim için sorun olacağını ve ömür boyu böyle bir durumla nasıl baş edebileceğimi düşünüyordu. Ama öyle olmadı...
Ben eşimle internetten 2011 yılının sonunda tanıştım. Öncelikle internet birbirini tanımanın en zor yanı. eşimle tanıştığımda çölyaklı olduğunu bana anlatırken kullandığı cümle aslında beni bu konuya yönlendirmişti. Birbirimizi telefonda tanımaya çalışırken 'yalnız ben çölyak hastasıyım' dedi. Hemşire olmama rağmen çok ayrıntısını bilmiyordum. Ama sonrasında eşimi tanırken çölyağıda tanımaya başladım. Başlarda onun zor bir hayat sürdüğünü düşündüm. Her istediğini yiyememek, her arzu ettiğine ulaşamamak, her şeyde titizlik göstermek bana önce çok zor gelmişti. Araştırmalara kendimi bayağı kaptırmışım. Ve sonunda 5 ay sonra evlendik. Ona yemek yapmak önce zordu. Çünkü çok özenli ve titiz davranmak gerekliydi... Eşime aşıktım ve onu mutlu edebilmek için isteyip te yiyemediği bir çok şeyi öğrenmeye başladım. Boş zamanlarımda ne yemek yapabilirim, nasıl onun istediklerini glütensiz yapabilirim diye araştırmaya başladım. eşim sağolsun boğazına çok düşkündür. şansına bende yemek yapmaya bayılırım :))). Ve denemelerim başladı. Önce glütensiz unu temin ettim. başladım o tarif senin bu tarif benim yapmaya. Bir çok zaman kötü sonuçlar aldım. Ama sonra keşfettim. yaptığım tariflere sevgimi ve aşkımı da ekleyince keşiflerim tadına doyulmaz oldu...
şimdi 3 aylık bir bebeğimiz var. İşimden ayrıldım. Kendimi eşime ve kızıma adadım. Ve buradan sizlerle yaptığım çoğunu da uydurduğum tariflerimi paylaşacağım..
Umarım paylaşımlarım sizin yararınıza olur...