MERHABALAR...

Uzun zaman oldu tarif paylaşmayalı. Eee artık başlasın yeni paylaşımlar. Ama sizine bir şey anlatmak istiyorum. Geçen gün eşimin iş yerinden bir bayan çölyak olduğunu öğrenmiş. Benim de eşim için yaptıklarımı öğrenince birşeyler sormak için beni aradı. Çok üzgündü. Ben de çok üzüldüm. Ona biraz destek olmaya çalıştım. Ekmek nereden alabileceğini, çölyak derneğini ve ulaşabileceği tüm bilgileri elimden geldiğince verdim. Ama konuştuğunda çok üzüldüm. Sosyal hayatının bittiğini, sabahtan beri aç olduğunu, ne yiyeceğini bilmediğini falan söyledi. "Sabahtan beri ağlıyorum, bundan sonra ne yaparım ben" deyince çok etkilendim. Anlattım ona herşeyi. Ama şunu gördüm ben de eşimin çölyak olduğunu öğrendiğim zaman ne yaparım nasıl yaparım ona nasıl yardımcı olurum diye çok araştırmıştım. Ben destekçi olarak araştırdım o ise bu durumu yaşayan olarak şokta. Aslında çölyak zor değil. Sadece özen istiyor. Bunu ona anlattım umarım yardımcı olabilmişimdir...